توضیحات:
در دوران پس از ظهور اسلام نیز مبارزه با فساد مالی کارگزاران حکومتی، مورد توجه جدی قرار گرفت. نمونه بارز آن در سیره عملی امیرالمومنین علی علیه السلام است. ایشان در نامه مشهور خود به مالک اشتر می فرمایند: «... اگر یکی از آنان دست به خیانتی گشود و گزارش جاسوسان تو بر آن خیانت، هم داستان بود، بدین گواه بسنده کن، و کیفر او را با تنبیه بدنی بدو برسان، و آنچه بدست آورده بستان، سپس او را خوار بدار و خیانتکار شمار و طوق بدنامی در گردنش در آر». این نمونه هایی از سیر نزول رشوه و رشوه خواری و موضع گیری حکومت ها در قبال آن در حلول تاریخ بود.
شاید بتوان گفت جرایم «رشاء» و «ارتشاء» از قدیمی ترین جرایم تاریخ کیفری بشر می باشند که سابقه ی تاریخی این دو جرم به زمان تشکیل اولین دولت ها و ساختار دیوان سالاری در سطح جهان باز می گردد. حکومت ها چون این جرایم را مخل نظم و موجب بی اعتمادی مردم به حاکمیت می دانند مجازات بسیار سنگینی را برای آنها در نظر گرفته اند. در قوانین جزایی معاصر جهان نیز به این جرم توجه شده است کنوانسیون های بین المللی متعدد مربوط به مبارزه با فساد اداری موید این مدعاست (همچون کنوانسیون OECD در سال 1997 یا کنوانسیون مربوط به فساد اداری استراسبورگ 1999).