توضیحات:
زندگی نامه محمد تقی بهار

فرمت فایل : ورد- word
قابل ویرایش
تعداد صفحات : 12 صفحه

بخشی از متن :
محمد تقی بهار (۱۷ آذر ۱۲۶۵ تا ۱ اردیبهشت ۱۳۳۰)، ملقب به ملک ‌الشعرا شاعر، روزنامه‌ نگار، ادیب، تاریخ‌ نویس و سیاست‌ مدار ایرانی بود.
محمد تقی در مشهد به دنیا آمد. او فرزند میرزا محمد کاظم صبوری بود که قبل از وی لقب ملک‌ الشعرا داشت. پس از مرگ صبوری در سال ۱۳۲۲ ه‍. ق. منصب وی و لقب ملک‌ الشعرا به دستور مظفرالدین شاه قاجار به محمد تقی هجده‌ ساله رسید. در دوران استبداد صغیر در سال ۱۳۲۸ ه‍. ق. بهار به مشروطه ‌طلبان خراسان پیوست و در انتشار روزنامه خراسان با آنان همکاری کرد. وی شعرهایی را در این روزنامه چاپ می ‌کرد، از جمله شعر معروف «کار ایران با خداست» با مطلع «با شَهِ ایران ز آزادی سخن گفتن خطاست». این روند تا فتح تهران در ۱ رجب ۱۳۲۷ ه‍. ق. (۲۸ سرطان ۱۲۸۸) به دست مشروطه ‌طلبان و استعفای محمدعلی شاه ادامه یافت.
پس از فتح تهران، بهار نویسندگی را نیز شروع کرد و اولین مقالات سیاسی و اجتماعی ‌اش در طوس با امضای «م. بهار» و بعضی از مقالاتش نیز بدون امضا در حبل‌المتین چاپ کلکته منتشر شد.
بهار در ۱۳۲۸ ه‍. ق. در مشهد روزنامه نوبهار را که نظرات حزب دموکرات را که در همان سال راه‌اندازی شده بود منتشر می‌ کرد، تأسیس کرد. بهار هم‌ زمان به عضویت کمیته ایالتی این حزب انتخاب شد. به گفته خود بهار، در روزنامه نوبهار (و بعد از آن تازه‌ بهار)، برنامه ‌اش «مخالفت با بقای قوای روسیه در ایران و مخاصمه با سیاست آن دولت بود». نوبهار به‌ دستور کنسول روسیه توقیف شد و بهار بلافاصله روزنامه جدیدش تازه‌ بهار را منتشر کرد.
آثار محمدتقی بهار:
کتاب‌ها:
احوال فردوسی
تاریخ تطور شعر فارسی
تاریخ مختصر احزاب سیاسی
چهارخطابه
دستور پنج استاد
دیوان اشعار
زندگانی مانی
سبک شناسی
شعر در ایران
فردوسی نامه
یادگار زریران
تصحیح‌ ها:
تاریخ بلعمی
تاریخ سیستان
رساله نفس
شاهنامه‌ فردوسی
مجمل التواریخ و القصص
منتخب جوامع الحکایات و لوامع الروایات عوفی