توضیحات:
تحقیق در مورد اشخاص حقیقی و حقوقی

فرمت فایل : ورد- word
قابل ویرایش
تعداد صفحات : 19 صفحه

فهرست مطالب:
اشخاص حقيقى
اهليت تمتع
اهليت استيفاء
ساير حقوق مربوط به اهليت
قواعد حاكم بر تعهد تجاری در حقوق ایران
اجرای تعهد تجاری
مقررات خاص دعاوی تجاری
تعهدات براتی
محو تعهد تجاری
مهلت های تجاری
اشخاص حقوقى
تابعيت شخص حقوقى
اقامتگاه شخص حقوقى
انواع اشخاص حقوقى
اشخاص حقوقى عمومی
اعمال حاکميت
اعمال تصدى
حقوق و وظايف و اقامتگاه و تابعيت شخص حقوقى
منابع

بخشی از متن :

اشخاص حقيقى
اشخاص حقيقى يا طبيعى در حقيقت همان انسانها می باشند که با متولد شدن داراى حقوقى می گردند و تا در قيد حيات هستند آن را دارا می باشند که به آن اهليت نيز می گويند که در قانون مدنى موادى در خصوص اهليت وجود دارد هم چنان که ماده ۹۵۶ قانون مدنى می گويد: اهليت براى دارا بودن حقوق با زنده متولد شدن انسان شروع و با مرگ او تمام می گردد و در ماده ۹۵۷ در مورد اهليت حمل چنين می گويد: حمل از حقوق مدنى متمتع می گردد مشروط بر اينکه زنده متولد شود بنابراين لازمه به وجود آمدن، زندگى کردن، داشتن حقوق و تکاليفى است که قانون آن را به رسميّت شناخته و اعمال و اجراء حقوق مزبور را در قانون مدنى به داشتن اهليت مدنى يعنى اهليت تمتع و استيفاء تعبير نموده اند که اقتضاء دارد درباره هر يک توضيحات مختصرى داده شود.
اهليت تمتع
عبارت است از قابليت و صلاحيتى در شخص که به اعتبار آن می تواند داراى حق يا حقوقى باشد خواه نوزاد باشد خواه جوان، يا پير، يا مرد يا زن، يا سفيه يا مجنون از اين حقوق بهره مند می باشد که به آن برخوردارى از حقوق می گويند و کليه افراد زنده حتى حمل داراى چنين قابليتى هستند.
اهليت استيفاء
عبارت است از قابليتى که قانون براى افراد جامعه شناخته تا به اتکاء آن بتوانند حقوق خود را اجرا نمايند که براى بهره مندى از اهليت تمتع زنده بودن کافى است ولى براى اينکه شخصى داراى اهليت استيفاء باشد و بتواند حقوق و تکاليف خود را شخصاً اعمال نمايد بايد عاقل و بالغ و رشيد باشد يا به بيان ديگر در شمار محجورترين نباشد و محجورترين همانطورى که در ماده ۱۲۰۷ قانون مدنى تصريح گرديده است عبارتند از:
۱- صفار
۲- اشخاص غير رشيد
۳-مجانين
بنابراين همه افراد جامعه داراى اهليت تمتع می باشند و همه افراد اجتماع به استثناء محجورين داراى اهليت استيفاء هستند و لذا به جز ايام تاريک و دوره مشخصى از تاريخ گذشته که بردگان را فاقد حقوق مدنى می دانسته و با آنان مانند ابزار توليد و اموال و اشياء رفتار می نمودند. در تمامی ادوار تاريخ کليه افراد بشر داراى اهليت مدنى بوده اند. حتى صفار و مجانين و افراد غير رشيد که داراى اهليت تمتع هستند ليکن اهليت استيفاء از حقوق را نداشته و ندارند. و لذا اشخاص حقيقى به دليل اينکه حقوق و شخصيت مدنى آنها با وجود و زندگى انسان ملازمه دارد نمی توانند اهليت مدنى را از خود سلب نمايند هم چنان که ماده ۹۵۹ قانون مدنى می گويد هيچکس نمی تواند به طور کلى حق تمتع و يا حق اجرا تمام يا قسمتى از حقوق مدنى را از خود سلب کند.
ساير حقوق مربوط به اهليت
علاوه بر داشتن اهليت مدنى انسان داراى شخصيت و قدرت دفاع از حقوق فردى و اجتماعى خود می باشد. حق فرد در دفاع از شخصيت مدني، از حيثيت مدني، از ضرر و زيان وارده و ناشى از جرم و احوال شخصيه، از حقوق شخصي، مالى و سياسى خود حقى است که قانون به او اعطاء نموده و از آن حمايت می نمايد و به اين جهت محترم می باشد.
از ديگر آثار حيات افراد طبيعى حق داشتن تابعيت مشخص و مسلمی است که تا سلب تابعيت يا ترک تابعيت نشود داراى آثار و احکامی است که برابر قوانين و مقررات مربوط، معين و مشخص و محترم می باشد از جمله حقوق شخص حقيقى تحت عنوان مميزات اشخاص يعنى معلوم نمودن مشخصات کامل هر فردى می باشد که در سند رسمی يعنى شناسنامه درج می گردد و معرف هويت و شناسایى وى بوده و به وسيله آن می تواند حقوق حقه خود را اعمال نمايد و اين مسائل در قانون مدنى و قانون ثبت احوال معين گرديده که از موضوع بحث ما خارج است.