تحلیل خطر زلزله

زلزله ها از جمله مخاطرات طبیعی با ماهیت تصادفی می باشند. لذا اثرات زلزله های آینده را نمی توان دقیقاً مشخص کرد و تنها با روش های احتمالاتی می توان تا حدی این اثرات را پیش بینی نمود. تحلیل خطر زلزله شامل تحقیقات و روش هایی است که به وسیله آنها می توان اثرات زمین لرزه های آینده را در ساختگاه تخمین زد. این اثرات اصولاً شامل پارامترهای حرکتی زمین است. در گذشته به دلیل فقدان ابزارهای اندازه گیری جنبش زمین، از پارامتر شدت زلزله استفاده می شد. بعد از توسعه ابزارهای ثبت اطلاعات جنبش زمین، از حداکثر شتاب زمین (PGA) در مطالعات تحلیل خطر استفاده شد. حداکثر سرعت زمین (PGV) و حداکثر جابجایی زمین (PGD) و همینطور شتاب طیفی (SA) در پریودهای مختلف سازه های، مثال های از پارامترهای سنجش جنبش زمین در سالهای اخیر است. تحلیل خطر زلزله یک جزء ضروری طراحی لرزه ای سازه ها، تحلیل ریسک زلزله، تخمین تلفات و خسارات و محاسبات بیمه ای مربوط به آن محسوب می شود. تحلیل خطر زلزله برای تهیه نقشه های لرزه ای که اطلاعات مهمی را برای طراحی سازه های معمولی ارائه می دهد، ضروری است. طراحی و تخمین امنیت سازه های مهم مانند سدها، نیروگاه های هسته ای و غیره وابسته به تحلیل خطر زلزله ساختگاه آنها می باشد. در واقع تحلیل خطر زلزله تخمین كمي خطرات لرزش زمین در يک محل بخصوص مي باشد. در تحلیل خطر پذيری از پارامترهایي چون فاصله، بزرگا، روابط كاهندگي، شرايط خاک محلي و ... استفاده شده و پارامتر مشخصي از حركت زمین در سايت مورد نظر پیش بیني مي شود. برای تحلیل خطر لرزه ای دو روش تعینی و احتمالاتی وجود دارد که در ادامه به آنها پرداخته می شود: