طرح جابر کامل وجامع دانه های برف

طرح جابر کامل وجامع دانه های برف

وجه تسمیه
واژهٔ کنونی «برف» از واژهٔ وَفْر wafr یا وَفْرَه wafra در زبان پهلوی گرفته شده‌است. برف در زبان کهن پهلوی به شکل‌های سْنیزَگ، سْنیخَر و سْنوی snoy نیز آمده‌است که همگی با واژهٔ snow در زبان انگلیسی و Schnee در زبان آلمانی هم‌ریشه‌اند.
اسکیموها تعداد زیادی واژهٔ متفاوت برای انواع «برف» دارند.
چگونگی تشکیل دانه‌های برف
انواع برف ریزه
یک بلور برف رنگی شده که به وسیلهٔ میکروسکوپ الکترونی روبشی عکس برداری شده‌است.
دانه‌های برف هنگامی تشکیل می‌شود که قطره‌های کوچک برف داخل ابر (که قطری نزدیک به ۱۰ μm دارند) منجمد می‌شوند. این قطرات می‌توانند تا دمایی در حدود ۱۸− درجه سانتیگراد (صفر درجه فارنهایت) به حالت مایع باقی بمانند. به این دلیل این امکان وجود دارد که این قطرات به اندازه‌ای کوچک هستند که امکان تشکیل ساختاری همچون ساختار یخ را ندارند. برای تشکیل دانهٔ برف چندین مولکول در کنار هم در اطراف یک هسته قرار می‌گیرند. آزمایش‌ها نشان می‌دهد تنها در حالتی این اتفاق می‌افتد که دما به −۳۵ °C (−۳۱ °F) یا پائین‌تر برسد.[۲] در ابرهایی که گرمتر هستند ممکن است هستهٔ دانهٔ برف از گرد و غبار و یا ذرات بیولوژیکی تشکیل شوند،[۳] همچنین در بارش‌های مصنوعی که در بارورسازی ابرها بدست انسان صورت می‌گیرد یدید نقره و یخ خشک هم در هستهٔ دانه‌های برف قرار می‌گیرند.[۴]