ناتوانايي هاي يادگيري
فرمت فایل : ورد- word
قابل ویرایش
تعداد صفحات : 9 صفحه
فهرست مطالب:
تاريخچه
عناصر مشترك در تعاريف ناتواني يادگيري
طبقه بندي ناتوانايي هاي خاص يادگيري
علل ناتواني هاي يادگيري
تشخيص و ارزيابي كودكان با اختلالات يادگيري
شيوه هاي ارزيابي ناتوانايي هاي يادگيري با هدف تجويز برنامه هاي آمورشي
شيوه هاي ارائه آموزش
توصيه هاي آموزشي
بخشی از متن :
ناتوانايي هاي يادگيري مقوله خاص ديگري است كه در حيطه كودكان استثنايي قرار دارد و درصد چشمگيري از كودكان را در بر مي گيرد، ناتوانايي هاي يادگيري نارسايي هاي خاصي است كه در صورت عدم شناسايي آن معمولاً تحقير و توهين و شكست هاي تحصيلي و ... را به بار مي آورد. اشكال بزرگ این اختلال آن است كه بر خلاف نابينايي و ناشنوايي و ... تشخيص آن در سنين پيش دبستاني به آساني امكان پذير نيست.
نكته مهم در تشخيص اختلالات يادگيري این است كه بتوانيم اختلال را پيش از ظهور يا در همان مراحل اولیه ی ظهور مورد شناسايي قرار دهيم تا از صدمات رواني تحصيلي بعد جلوگيري كنيم. زيرا هم خود كودك به دليل ناتوانايي در انجام بعضي تكاليف رنج مي برد و تصوير مثبتي كه از خود داشته از بين مي رود و هم مورد توبيخ و سرزنش معلمين و دانش آموزان قرار مي گيرد.
عناصر مشترك در تعاريف ناتواني يادگيري:
1- تفاوت ميان عملكرد مورد انتظار و عملكرد واقعي كودك
2- نشانه هاي رفتاري
3- نبود ساير مشكلات مثل ناشنوايي
4- تمركز يا نگرش پايه آن ها درباره مشكل يادگيري
يك تيم زماني مي تواند از تشخيص ناتواني خاص يادگيري استفاده كند كه كودك با سطوح توانايي و سني خود در زمينه هاي (بيان كلامي، درك شنيداري، بيان نوشتاري، مهارت هاي پايه خواندن، درك خواندن، محاسبه رياضي) نتواند پيشرفت كند.
تيم تشخيص دهنده زماني ممكن است يك كودك را به عنوان دارنده ناتواني يادگيري خاص تشخيص دهد كه ناهمخواني بين توانايي و پيشرفت او ناشي از موارد زير نباشد.
1- معلوليت بينايي، شنوايي، حركتي
2- عقب ماندگي ذهني
3- اختلال هيجاني
4- محروميت محيطي، فرهنگي، اقتصادي