تحقیق در مورد بیش فعالی

تحقیق در مورد بیش فعالی

فرمت فایل : ورد- word
قابل ویرایش
تعداد صفحات : 19 صفحه

فهرست مطالب:
مقدمه
فعاليت بيش از حد
اعمال بدون کنترل (بی اختیاری)
کم توجهی
سبب شناسی (علت) بیش فعالی
عوامل نوروبیولوژیک
عوامل ژنتیک
آسیب مغزی
عوامل نوروشیمیایی
درنگ تکاملی
عوامل روانی – اجتماعی
عوامل محیطی
تغذیه
بهم خوردن توازن شیمیایی و عصبی
تشخیص
شیوع
درمان
درمان دارویی

بخشی از متن :

مقدمه:
بيش فعالی اغلب به وسيله والدين و معلمان گزارش شده که نمي توانند از اين کودکان مراقبت کنند . اين کودکان به عنوان افرادی بی قرار، نا آرام و ناتوان در نشستن توصيف شده اند. اين کودکان هميشه در حال راه رفتن هستند و نمی توانند به آرامی بازی کنند و در زمينه تغيير دادن خود از فعاليتهای آزاد به فعاليتهای سازمان يافته ناتوان می باشند. قانون شکنی و پرخاشگری آنها اغلب باعث می شود همسالان ديدگاهی منفی نسبت به آنها داشته باشند. کودکان بيش فعال تسليم کمی نشان داده و نسبت به کودکان ديگر مخالفت بيشتری با والدينشان می کنند.
يکی از تفاوتهای بی قراری حرکتی با رفتارهای ناهنجار ديگر، وجود دليل ارگانيسمی است. کودکان بيش فعال، اختلال مغزی خفيفی دارند که به طور مؤثر بر رفتار کودک اثر می گذارد. ممکن است دلايل زيادی برای اين پديده وجود داشته باشد. آسيب های خفيف مغزی در اوايل کودکي،اختلالات دوران بارداري، عفونت های پيش از تولد يا اوايل تولد يا عوامل ژنتيکی گاهی به اختلال مغزی منجر می شوند. به طوری که مغز کودک نمی تواند به قدر کافی محرک ها را انتقال دهد که اين امر، منجر به بی قراری می‌شود. کودک در برابر اين تکانه های مزاحم نمی تواند مقاومت کند.
اصطلاحات گوناگونی برای توصيف کودکان مبتلا به اين اختلال به کار رفته است: واکنش هيپرکينتيک کودکي، سندرم هيپر کينتيک، سندروم کودک بيش فعال، اختلال کنش جزئی مغز، آسيب جزئی مغز، اختلال کنشی مغزی خفيف و اختلال بيش فعالی همراه با کمبود توجه. (کاپلان – سادوک، 1372)
کودکان بيش فعال دو نوع هستند : يک گروه دارای رفتار پرخاشگرانه و فعاليت بيش از اندازه، گروه ديگر دارای مسائل اساسی مربوط به توجه. کودکانی که خصيصه های پرخاشگرانه دارند به نظر ميرسد در مقايسه با کودکان گروه ديگر شانس بهبودی ضعيفتری در بزرگسالی دارند.
امروزه مشکل اين کودکان با عنوان اختلال بيش فعالی – کم توجهی شناخته شده است. اختلال بيش فعالی کم توجهی کودکان را در سنين پيش از دبستان و سال های ابتدايی مدرسه مبتلا ساخته و ايجاد مشکل در کنترل رفتار و تمرکز موجب می ‌شود اين کودکان علی رغم ضريب هوشی بالاتر از ميانگين جامعه، دستاوردهايی کمتر از توانشان داشته باشند. از آنجا که مشکل اين کودکان اغلب تشخيص داده نمی ‌شود (و يا دير تشخيص داده می شود) توانايی هايشان رشد نکرده و آموزش کافی دريافت نمی کنند به همين دليل ممکن است به عنوان کم عقل توصيف شوند يا سر به هوا و بازيگوش.
کم توجهي، حواس پرتي، فعاليت بيش از حد و اعمال بدون کنترل، علائم اصلی اختلال بيش فعالی کم توجهی اند. البته در افراد مختلف شدت و ضعف و تنوع علائم يکسان نيست به همين دليل بر اساس بارز بودن هر يک از علامت ها بيماری را به سه دسته بيش فعال، کم توجه و دسته مختلط تقسيم می ‌کنند.