رابطه سعادت و تزكيه نفس

رابطه سعادت و تزكيه نفس

فرمت فایل : ورد- word
قابل ویرایش
تعداد صفحات : 13 صفحه

فهرست مطالب:
مقدمه
ارتباط بين اعمال نيك و سعادت نفس
سعادت و كمال و ارتباط آنها با يكديگر
سعادت چيست؟
تزكيه چيست؟

بخشی از متن :
سعادت چيست؟
سعادت همان لذت است، اما قوى ‏تر و پايدارتر. اگر انسان كمالى پيدا كند از آن لذت مى‏ برد. چنانچه اين كمال ثابت و قوى باشد لذتش بيشتر خواهد بود. خداوند در توصيف حال مردمان، آن هنگام كه به جهان آخرت وارد مى‏ شوند، مى ‏فرمايد: «اسمع بهم وابصر يوم ياتوننا»؛ (مريم: ۳۸) آنان وقتى بر ما وارد مى ‏شوند چقدر شنوا و بينا هستند! به عبارت ديگر، با آوردن «اسمع‏» و «ابصر» مى‏ خواهد بگويد كه وقتى از اين عالم مى ‏روند سراپا ادراك مى ‏شوند، تمام وجودشان چشم و گوش مى ‏شود و غفلت درآنجا معنايى نخواهد داشت. بنابراين، در چنان عالمى، اگر انسان به مرحله توجه دائمی رسيده باشد بالاترين لذتها را از نعمتهاى اخروى خواهد برد.
تزكيه چيست؟
«تزكيه‏» به عنوان يك فعل متعدى - نه مصدر فعل مجهول كه حاصل فعل باشد - شناخته مى‏ شود. مصدر فعل متعدى به دو شكل به كار برده مى ‏شود: يكى مصدر فعل معلوم و ديگرى مصدر فعل مجهول. لذا، تزكيه را گاهى به معناى «تزكيه كردن‏» و گاهى به معناى «تزكيه شدن‏» به كار مى ‏بريم. طبق معناى دوم، حالت طهارت و رشد و كمالى كه براى انسان حاصل مى ‏شود همان تزكيه است. اما طبق معناى اول، به عملى كه انسان انجام مى ‏دهد تا آن حالت برایش پديد آيد تزكيه گفته مى‏ شود.
«تزكيه‏» در زبان فارسى، معادل دقيقى ندارد; اما مى ‏توان گفت «حذف زوايد و چيزهاى مضر و پديد آمدن رشد و فزونى در چيزى‏» تزكيه است. «زكات‏» نيز به همين معناست. نتيجه تزكيه - به معناى فعل متعدى - كمال است؛ مانند درختى كه اگر زوايد آن را حذف كنيم رشد مى ‏كند و به كمال مى ‏رسد.
بنابراین، با زبان فلسفى، مى ‏توان گفت كه تزكيه يعنى كامل كردن نفس و حذف نواقص و زوايد كه نتيجه آن حصول كمال براى نفس است. با اين بيان، مى ‏توان نتيجه تزكيه را حصول كمال براى نفس دانست. حصول كمال نيز مستلزم حصول لذت مى ‏باشد. با توجه به اينكه كمالات كسب شده پس از مرگ هم باقى مى‏ ماند و در عالم آخرت، شناخت ‏يقينى و توجه به آنها حاصل است موجب لذت دائمی خواهد بود.