مقیاس در سال (۱۹۸۶) توسط تیلور ساخته شد (به نقل از افشاری، ۱۳۸۷) و در سال ۱۹۹۴ توسط بگبی ، پارکر و تیلور تجدید نظر شد. سال ها مقیاس ناگویی خلقی تورنتو ۲۶ سوالی
(TAS,2) تنها مقیاس خود گزارشی برای سازه ناگویی خلقی بود که برای پژوهشها و کار بالینی مناسب قلمداد شد و دارای ساختار ۴ عاملی بود. از آن زمان تلاشهایی برای ارتقاء و بهبود این مقیاس انجام گرفت تا اینکه پژوهشگران بر خلاف ساختار ۴ عاملی در نسخه ابتدایی، با تحلیل عاملی اکتشافی به تایید ۲ عاملی برای این آزمون رسیدند. نسخه تجدید نظر شده دوم مقیاس ناگویی خلقی تورنتو ۲۰ سوالی بود، که پیشرفتی برای سازندگان
اولیه تست به نظر میرسید. بگبی و همکاران دریافتند که در پژوهش اعتباریابی آنها، TAS-20 واجد سه عامل ساختاری است که با سازه ناگویی خلقی همخوانی داشت. پژوهشهای دیگر نیز از این نتایج حمایت کردند (باخو همکاران، ۱۹۹۶؛ برسی و همکاران، ۱۹۹۶، به نقل از افشاری، ۱۳۸۷).
در این مقیاس، سازه ناگویی خلقی در سه زیر مقیاس دشواری در تشخیص احساسات. دشواری توصیف احساسات و تفکر با جهت گیری خارجی ارزیابی میشود. خرده مقياس اول شامل ۷ ماده مي باشد (۱۴-۱۳-۹-۷-۶-۳-۱) كه توانايي آزمودني در شناسايي احساسات و تمايز ميان احساسات با حسهاي بدني را ارزيابي مي‌كند. زيرمقياس دوم ۵ ماده دارد (۱۷-۱۲-۱۱-۴-۲) كه توانايي شخص در بيان احساسات و اين كه آيا قادر است احساسات خودش را در قالب لغات بيان كند يا خير را مي‌سنجد. خرده مقياس سوم ۸ ماده دارد (۲۰-۱۹-۱۸-۱۶-۱۵-۱۰-۸-۵) و ميزان درون‌نگري و عميق‌شدن فرد در احساسات دروني خود و ديگران را بررسي مي‌كند شیوه نمره گزاری آزمون بر اساس مقیاس لیکرت (۱ =کاملاً مخالف تا ۵ =کاملاً موافق) است. تنها سوالات ۴، ۱۰، ۱۸ و ۱۹ به صورت معکوس نمره د.
-پرسشنامه ناگویی هیجانی تورنتو(TAS-20)
- شیوه نمره گذاری داردتوضیح و تفسیر دارد
- روایی و پایایی دارد
- منابع دارد