مبانی نظری عدالت سازمانی

الف)مبانی نظری پژوهش
2-2 عدالت سازمانی
عدالت، یکی از مهمترین مفاهیم اخلاقی و سیاسی است که در جوامع و جایگاه های گوناگون ممکن است تعاریف مختلفی داشته باشد. کلمه عدالت، از کلمه لاتین “just” به معنای حق یا قانون گرفته شده است. فرهنگ لغت انگلیسی آکسفورد(1993)، فرد «عادل» را به‌عنوان کسی تعریف می کند که معمولاً «آنچه از نظر اخلاقی درست است را انجام می دهد» و تمایل دارد «به هر کسی حق خود را بدهد» و کلمه «عادلانه» را به عنوان مترادف آن ارائه می کند. معنی این کلمه در شرایط خاص و زمینه های فرهنگی متفاوت است و  عدالت یک مفهوم تکاملی است. جالب است که بدانید سیر تحول معنای واژه عدالت از دوره یونان باستان تا امروز ادامه داشته است. یکی از اولین تعاریف مکتوب عدالت توسط ارسطو  بیان شد. "با برابران باید به طور مساوی و با نابرابران باید به طور نابرابر رفتار شود.".ارسطو در مورد عدالت توزیعی، عدالت اصلاحی، عدالت جایگزین، عدالت حقوقی، عدالت اخلاقی صحبت می کند(پرنامی ، 2019). در قرون وسطی، عدالت به عنوان پایه و اساس دولت توسط سنت آگوستین  توصیف شد که معتقد بود عدالت توسط کلیسا بایدایجاد شود(اوچندو ،2018). به گفته کارل مارکس ، ایده عدالت و محتوای آن با منافع اقتصادی طبقه حاکم متفاوت می دانست،از نظر کارل مارکس، مفهوم عدالت در جامعه سرمایه داری مبتنی بر شیوه تولید و روابط تولید سرمایه داری است و این نتیجه را به همراه دارد که عدالت فقط برای کسانی معنا دارد که ابزار تولید را در اختیار دارند. به عقیده مارکس، قانون مثبت دولت توسط اقتدار طبقه ای که ابزار تولید را کنترل می کند، بر اعضای آن تحمیل می شود. بنابراین، ایده عدالت و محتوای آن با منافع اقتصادی طبقه حاکم متفاوت است( گوگن،1986).