شرح فایل
ماده ۱۲58 قانون مدني دلايل اثبات دعوا را بر پنج قسم دانسته است که عبارتند از: 1- اقرار، 2- اسناد کتبی، 3- شهادت، 4- امارات و 5- قسم. همچنين آئين دادرسي مدني از اصول عمليه مثل استصحاب و برائت نيز در بين دلايل حكمي سخن به ميان آورده است و در قسمت دلايل موضوعي يا ادله اثبات دعوي، تحقيق محلي، معاينه محل و كارشناسي را نيز به رديف دلايل افزوده است. اين در حالي است كه هيچگونه ترتيبي بين مجموعه اين دلايل چه در قانون مدني و چه در قانون آيين دادرسي مدني مقرر نشده است با اينكه ارزش اثباتي اين دلايل، يكسان نيست.
اقرار به عنوان دلیل دلایل و ملکه دلیلها شهرت دارد و استدلال بر این موضوع است که اقرار موجب قناعت وجدان دادرس میباشد. در عین حال ضعیفترین دلیل در بین ادله به معنای اخص، سوگند میباشد كه عملكرد این نوع دلیل فقط به منظور «فصل خصومت» است و میتوان گفت سایر ادله از لحاظ توان اثبات پایینتر از اقرار و بالاتر از سوگند (قسم) قرار میگیرند.
ما در اين تحقيق بر تقسيمبندي ادله اثبات دعوي كه بيشتر از موضوعات آئين دادرسي و حقوق مدني است تأكيد داريم و منظور ما از دليل عمدتاً آن دليلي است كه براي اثبات حق و يا دعوا مورد استفاده قرار ميگيرد.
محتوای فایل دانلودی
1- مقدمه 3
2- اهمیت و ضرورت تحقیق 3
3- اهداف تحقیق 4
4- پیشینه تحقیق 4
5- روش شناسی تحقیق 5
5- تعريف واژهها و اصطلاحات فني و تخصصی 6
7- مبانی ارزیابی ادله در آیین دادرسی مدنی ایران 6
1-7 -مبانی نظری ارزیابی ادله اثبات دعوا 9
2-7- ارزیابی دلیل توسط دادرس 9
8- ارزش ادله اثبات دعوا 11
1-8 سلسله مراتب ادله 11
2-8-درجه تاثیر ادله در اثبات حق 13
9- نتیجه گیری 21